Güzel kadın,
“Merhaba” dedi.”benim adım Sare”
“Arkadaşın olabilir miyim?”
Şaşırdım, benimle mi konuşuyor?
Benim arkadaşım mı olmak istiyor?
Bunu bana mı soruyor?
Ne kadar çirkin olduğumu görmedi mi?
Hele onun yanında, şu anda…
Konuşmak istedim, sesim çıkmadı
İçimde bir alev,yükseldi boğazıma doğru
Kızardım, üşüdüm,terledim.
Sesim çıkmıyor, dilim dönmüyor.
Bakışlarımız buluştu
Şimşek mi çaktı,kalbim deli gibi çarparken
Birden aniden her şey durdu sanki
Zaman durdu, Dünya durdu
Bir çocuk ilk kez sevgiyle tanıştı.
Tarif edilebilir mi?
Hangi kelime yeter o anı anlatmaya
Ürktü, kaçmak istedi
Hayır, koşmak, ona sarılmak
İkisi arasında, boşlukta
Ne tarafa düşeceğini bilmeden
Konuşamadan
Gırtlağına oturmuş yumruyla
Bir çocuk ilk kez sevgiyle tanıştı.
Bir ses, bir dokunuş, bir bakış
İlk nefes,ilk kelime
Bir “an”a sığdırılmış milyonlarca duygu
Bir çocuk ilk kez sevgiyle tanıştı.
Ve melekler ağladı…
Bir çocuğun sevgiyle ilk tanışması
Kendi hayalinde, başka boyutta
Sadece kendi yüreğinde oldu
Bir çocuk kendi yüreğini çıkardı
Karşısına koydu
Ve orada sevgiyi buldu.
Follow
Devam ı yok mu ???? Bence olmalı
Bilmiyorum kararsizim, devamini yazip yazmamakta 😉